خدای من.طول الامل ارزوی دراز

"نهج البلاغه، خطبه ۴۲"

این کلام علی علی دل من می لرزاند ایا من گرفتار طول الامل شده ام ان هم ارزویی دراز تا 10دی ماه 1430 وای چه ارزوی طولانی در سر پرورانده ای ؟؟ایا سایه مرگ را باچشمان خود نمی بینی ؟؟چه بسیار کسانی که باورش را نداشتی که از دنیا بروند اما حوادث زندگی  وتقدیر الهی  انان را از صحنه روزگار محو کرد وبین انان وارزوهایشان فاصله انداخت درحالی که امام  علی ع کرم الله وجه انان را از ارزوی طولانی برحذر داشته بود علی ع ایندگان را از دوچیز ترسانده است این دوچیز ایمان وخوشبختی ما را تهدید میکند یکی پیروی از هوای نفس که تکلیفش بر همگان روشن است که شقاوت وبدبختی ادمی را بدنبال دارد اما عامل دوم طول الامل یا ارزوی طولانی که همگان به ان مبتلا هستیم طول الامل مثل یک مار خوش خط وخالی است که ما کودکان دنیا دوست چشمان حقیقت بین خود را بر روی ان بسته ام وبا ان بازی میکنم وتا دراین دریای هلاکت بار غرق  نشویم از خواب غفلت بیدار نمیشویم 

رُوِیَ أَنَّ أُسَامَةَ بْنَ زَیْدٍ اشْتَرَى وَلِیدَةً بِمِائَةِ دِینَارٍ إِلَى شَهْرٍ فَسَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ ص فَقَالَ لَا تَعْجَبُونَ مِنْ أُسَامَةَ الْمُشْتَرِی إِلَى شَهْرٍ إِنَّ أُسَامَةَ لَطَوِیلُ الْأَمَلِ وَ الَّذِی نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ مَا طَرَفْتُ عَیْنَایَ إِلَّا ظَنَنْتُ أَنَّ شُفْرَیَّ لَا یَلْتَقِیَانِ حَتَّى یَقْبِضَ اللَّهُ رُوحِی وَ لَا رَفَعْتُ طَرْفِی وَ ظَنَنْتُ أَنِّی خَافِضَةٌ حَتَّى أُقْبَضَ وَ لَا تَلَقَّمْتُ لُقْمَةً إِلَّا ظَنَنْتُ أَنِّی لَا أُسِیغُهَا حَتَّى أَغُصَّ بِهَا مِنَ الْمَوْتِ ثُمَّ قَالَ یَا بَنِی آدَمَ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ فَعُدُّوا أَنْفُسَكُمْ مِنَ الْمَوْتَى وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ إِنَّ ما تُوعَدُونَ لَآتٍ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ

روایت شده اسامه كنیزى به صد دینار خریدارى كرد و قرار شد بهاى آن را در مدت یك ماه بدهد، رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله از این جریان اطلاع حاصل كردند و فرمودند شما از اسامه تعجب نمیكنید كه اسامه خریدى كرده و تعهد نموده در مدت یك ماه بهاى آن را بدهد، اسامه آرزوى زیادى دارد سوگند به خدائى كه جان محمد در دست او میباشد هنگامى كه پلكهاى دیدگان من از هم جدا میشوند امید پیوستن آن دو را ندارم و انتظار مرگ را میكشم، هنگامى كه لقمه بر دهان میگذارم احتمال فرو بردن آن را نمیدهم هر آن امكان دارد مرگ برسد و لقمه در گلو گیر كند، سپس فرمودند اى فرزند آدم اگر عقل دارید خود را از مردگان به حساب آورید، سوگند به خدائى كه جانم در دست او میباشد، هر چه به شما وعده داده اند مىآید و شما نمیتوانید كارى انجام دهید.

علی ع 

فَلَا یُلْهِیَنَّكُمُ الْأَمَلُ وَ لَا یَطُولَنَّ عَلَیْكُمُ الْأَجَلُ فَإِنَّمَا أَهْلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ أَمَدُ أَمَلِهِمْ وَ تَغْطِیَةُ الْآجَالِ عَنْهُمْ حَتَّى نَزَلَ بِهِمُ الْمَوْعُودُ الَّذِی تُرَدُّ عَنْهُ الْمَعْذِرَةُ وَ تُرْفَعُ عَنْهُ التَّوْبَةُ وَ تَحُلُّ مَعَهُ الْقَارِعَةُ وَ النَّقِمَة 

امام على علیه السلام : نباید آرزوها شما را سرگرم سازد. پیشینیان شما، در حقیقت، به سبب آرزوهاى دراز و از یاد بردن مرگ به هلاكت در افتادند، تا آن كه مرگ بر آنها فرود آمد؛ مرگى كه عذر پذیر نیست و مجال توبه باقى نمى گذارد و مصیبت و كیفر با خود مى آورد.